Nu de ‘Polar Bears’, de Britse 49^e Infanterie Divisie, de Emmastraat en Gooiland op 7 mei 1945 onder luid gejuich waren gepasseerd, gevolgd door de Canadezen, kon er ook weer een beetje aan ontspanning en voetbal gedacht worden. Ondanks, of misschien wel ‘dankzij’ de Duitsers was de houten Dudok tribune uit 1919 niet als brandstof opgestookt, maar gespaard gebleven.

Duizenden toeschouwers zagen ’t Gooi op een zonnig Sportpark aantreden tegen een gelegenheidsteam van Canadese militairen. Voor 1 gulden kon men op de tribune plaatsnemen, de goedkoopste plekken waren 10 cent. Het affiche vermeldt: ‘De geheele opbrengst ten bate geteisterde gebieden, dus ieder Gooilid betaalt entree.’

De joodse ‘t Gooi speler Jaap Cohen kon weer meedoen, nadat hem en zijn broers Gerrit, Meier en Nathan in de oorlogsjaren het voetballen onmogelijk was gemaakt door de Duitsers. De vier broers speelden voor de oorlog samen in het eerste van ’t Gooi, zelfs in de eerste klasse KNVB, op het hoogste niveau. Meier Cohen was de vaste keeper en Nathan Cohen was een absolute topspits. Jaap, Meier en Gerrit waren tijdens de oorlog ondergedoken. Nathan werd gedeporteerd en overleefde de oorlog niet. Voor hem en 5 andere niet meer uit de oorlog teruggekeerde ’t Gooi leden (Nico in den Berken, Maup Frank, Frits Knegt, Karel ten Hengel en Joop Schaap) is een gedenkplaat geplaatst bij de entree van het huidige clubhuis.

Met Jaap Cohen in de gelederen won ’t Gooi de bevrijdings-wedstrijd tegen The Canadians met 7-1. Die 13e mei in 1945 is een dag voor alle Gooiers om te gedenken, ook na 76 jaar.

Tekst: Maurice Ramaekers